Gün ay ay ay ay dın

Sabah 8:30 gibi işte olmam gerekiyor.Yani kimseden bir ses çıktığı yok ama kimseden ses çıkmıyor diye abartmanın bir anlamı da yok.8:30 gibi kapıdan girsem şöyle salına salına imzamı atsam pek havalı oluyorum.Bu saati geçirdiğimde şöyle bir sağa sola bakıp direkt eczaneye koşuyorum.Ben geldiğimde sorumlu olduğum tek üstüm benim bölgemde çoktan ikamet etmiş olup da çayını içiyor olunca günaydııınnn diye çığırılmıyor haliyle.Günaydın diye mırıldanılıyor.
Bu saatte işte olabilmek için de 7:45 te kalkılınca çok rahat yetişiliyor.Kim sabahları saati kapatıyorsa çok fena kızıyorum artık ona ama.Beni geçtim ruhum bile duymuyor sesi...
Birkaç haftadır bir haller musallat oldu bana.8:10 da, 8:15 te uyanıyorum.İlk ağzımdan çıkan kelimeler de(farklı günlerde) hatırladığım kadarıyla şunlar:
"Haydaa!"
"Ya ne alakası var şimdi!"
"Kız sen manyak mısın?Biraz oynak mısın?" Bunu nerden duydum, neden söyledim hiçbir yorumum yok.
"Tövbe estafurullaaahh." Zihnim açılınca en çok buna güldüm.
"Ulan!"
"Çalmadı yine bu!"
"Koşşş."
Hakikaten ne sebeple bunları söylediğimin bilincinde değilim.Ama çıktı bunlar ağızdan.