Bu Nasıl Blog(lamak)?

Ortada blog yazma disiplini diye bir şey bırakmadım.Arayı iyice açtım.Eşim dostum çoğu zaman susmam için gözümün içine baktıklarını söylerler.Son ramazanda bir gün oruç tutmuştum, ancak o gün susmuştum.İş arkadaşlarım ramazan boyunca oruç tutmamı; hatta ramazan bittikten sonra da tutmadığım oruçları tutmamı istemişler, yer yer yalvarmışlardı diyebilirim.
İş yazmaya gelince değişiyor durum.Yazabilen bir insan olmadığımı iddia ettiğim halde bunca zamandır blog sahibi olmam da garip aslında.Kendimi ifade edebilmem için mimiklere ihtiyacım var benim.Yoksa beynim durmuyor, üretiyor ama bloggerın henüz yazıya mimik ekleme fonksiyonu yok.Olsaydı yazmasam bile mimik yapar kaçardım, anlatırdım kendimi.
Nereye varacağım? Hiçbir yere..Blogun sonu geldi sanmayın diye son sözü seçtiğim şarkıya bırakıyorum.Yazamıyorum bu aralar ama rahatsızlık vermeye devam ediyorum.Şarkı rahatsız edebilir (beni eğlendirse de) ama sonuna kadar dinleyin lüzumsuz hatrıma..