Ramazan pidesi ve güllaç..

Nemn nemn nemmnn..
Pide almaya gittim ben.İftara bir saat kala.Hayaller kurdum gitmeden..Sıcacık olacaktı, çıtır çıtır olacaktı, en güzel en lezzetli pide benim pidem olacaktı.Çıkınca da en çıtır ve en susamlı kısımlarından didikleyecektim.
Yola çıktım.Caddeden değil de sokaktan gideyim sakin sakin dedim.İki bina sonraki sokaktan bir kadın çıktı.Kesin benim taş fırınıma pide almaya gidiyor bu dedim.Hızlandım.Çünki sıra olacaktı muhtemelen.Yavaş yavaş çaktırmadan ıslıklar çalarak hızımı arttırdım.Kadını geçtim.İçimden nihahhaaaa dedim.
İkinci sokağı geçtikten sonra bir apartmandan eşofmanlı bir velet çıktı.Terlikle.Bu önemli bir ayrıntı.Annesi buna kesin git çabuk koş pide al dedi.Eğer bilmem kaç dakikada alırsan sana psp alacağım dedi.O yüzden terlikle çıktı bu çocuk aceleyle.Nasıl da hızlı yürüyor terliklerine rağmen.Bir daha pide almaya gittiğimde koşu ayakkabısı giymeliyim.Neyse ben bu çocuğu da taş fırının olduğu caddeye dönüşte geçtim(nihahaha).
Döner dönmez 23 kişilik bir kuyrukla karşılaştım.SICAK PİDE KUYRUĞU!!!Girdim efendi efendi sırama beklemeye koyuldum.Ha bu arada kadın ve çocuğu bir daha görmedim.Çünki bu gibi sıralarda arkama bakmayı sevmem.Benden 10 kişi kadar önde olan renkli gözlü pis mendebur kadın gibi bir insan değilim.
Ne bakıyorsun arkalara?10 dakika önce sen de burdaydın.Şıllık.
Fakat fakat çok güzel birşey oldu.Birkaç dakika sonra arkama gelen adamın çocuğunun bacaklarım etrafında dönmesiyle sırada beklemek birden eğlenceli hale geldi:) Pek de şirindi velet.5-6 turu tamamladığında bacaklarım etrafında babasına denk geldiğinde "sıra bize geldi mi?" sorusunu kaç kere sordu hatırlamıyorum.
Veeee sıra bize geldi.Pidemi hevesle aldım ama değil yemek poşetten gelen buharlarla yanan ellerimle doğru düzgün tutamadım bile.Olsun sıcacık,çıtır çıtır ve en susamlısıydı benim pidem:)

Ha bir de güllaç..Güllaç apayrı bir konu..11 ay onun için beklerim..