Nasıl bir telaş içerisinde olduğumdan bir yazı öncesinde bahsetmiştim.Şu anda telaş sonrası rehavet hallerindeyim.Atlatmış değilim henüz hiçbir şeyi ama bir ferahlık, bir vurdumduymazlık hakim oldu ki bana bilemezsiniz.Bizim birim dışındakiler için sinir bozucu bir halde de olabilirim ama açıkçası bunu da pek umursamıyorum.Bizim ekip mutlu görünüyor bu halimden.Sanırım onlar da yeterince gerilmiş olacaklar ki ufak bir sözümle kahkahalar patlatır hale geldiler.Cümleten delirdik.
Nedir ki milletçe bizi bu kadar geren şey? Hamster gibiyiz.Topluca olduğumuz yerde koşup duruyoruz.Okurken gerilim, çalışırken gerilim, dururken bile gerilim var."Duruyorsun olum" desen gerilecek adam, "abi durmamam lazımdı ben nasıl dururum" edasında.Ev hanımının telaşı akşama yemek yetiştirmek.O akşam da aç yatılabilme gibi bir ihtimal değerlendirilmiyor.İmkansız, yemek yetişmeli.
Telaş halinden sıyrılmanın yolunu buldu halbuki Umut Sarıkaya çoktan.Kendime hatırlatırım bu durumu ara ara.
Ara ara anons yapacağım çalışanlara:
Hastalarımızın ve hastane personelinin dikkatine!!
Ne hastalık biter ne hasta ne de iş
Panik yapmanıza gerek yok
Hepiniz sakin olun
Gelin kantinde birer çay içelim
Olmadı Monta Sıçalımmmmmm..
Haydeeee
Tey tey teyy tey
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Ah, evet... "Montla Sıç!"... Tüm dertlere devâ!
Goddess Artemis
9:56 ÖSUnutmayalım, unutturmayalım değil mi Artemisim..
inte
10:02 ÖSsakinleşmek için montla sıçmaya alternatif tv izlememeyi önerebilirim :D
gaykedi
5:08 ÖÖHaklısın kedi.Boş, huzurlu, anlamsız bir ifade kazandırıyor insana:)
inte
10:33 ÖS