Bloglar Bahar Sendromunda

Nereye gitsem kime uğrasam bir durgunluktur almış başını gidiyor bloglar arasında.Bloglar mevsim değişikliğine yenik düştü.Hava muhalefeti nedeniyle durağanlaştılar.
Bloglardaki genel konu bir kaçış isteği, bıkkınlık hali, bezginlik, yorgunluk.Ya da bunlardan hiçbiri.En son yazıları birkaç hafta önce yazılmış.
Kaçmayın bir yerlere sabredin.Şu geçişi bir atlatalım kendimize geleceğiz.Silkinin blog yazarları.Gidin bir duş alın.Çalkalanın gelin.Bekliyorum.

Pinek İnte

İçimden diyorum ki ben "bırakın, yatacağım bütün gün, tv izleyeceğim, cnbc-e komasına gireceğim, sadece mısır patlatmak için kalkacağım yerimden, bir de arada pc ye bakacağım, kahve yapacağım, müzik dinleyeceğim, yorganı başıma kadar çekip mırlayacağım."
Dışımdan diyemedim bir türlü bunu.Birisini işim var evde diye oyalayabilmişken kapı çaldı.Ne vaaaaaaaaarrrrrrrrr dedim içimden.Dışımdan sessiz kaldım.Hadi gel dedi.Defol git dedim(içimden).İşim var diye kekeledim.Israra yenik düştüm.Gittim.
Depresyona falan girmiş değilim ama inandıramadım kimseyi canımın yalnızlık çektiğine.Evde pinekleme özgürlüğüm elimden alındı bugün.Yeterince cümle kurmuşum bu hafta içi.Hafta sonu kendi kendime konuşasım (hatta kendimle bile konuşmak istemeyişim) olamaz mı? İnsan evde tek oturuyorsa bu illa ki sıkılıyor anlamına gelmez.Bu bilinci aşılayamadım çevremdeki insanlara.Birlik olalım gelin anlatalım şunu insanlara.

Yayayım Ben

Karşıdan karşıya geçeceksem gelen aracın gideceği yönü bilmek isterim.İşte zamanında sürücülerin (şoför sadece ticari anlamda sürücülük yapanlara deniyormuş) ne yöne gideceğini göstermek için sinyal denen bir hadise bulunmuş.Bunu kullanıp kullanmamak zamanımız sürücülerinin keyfine bırakılmış.Araba ve içindekiler görüş alanıma girdiği andan itibaren tahminlerime başlıyorum.
"Vücudunu sağa yatırıp sol eliyle direksiyonu çevirecek gibi duruyor bu.Sağa dönecek..evet evet.."
"Sağa yanaştı gibi, sola bakıyor.Soldan geleni mi kontrol ediyor?Düz mü gidecek?..Sağa döndü tamam.."
"Sol gözünü kırptı, sağ kaşını kaldırdı, dikiz aynasını kontrol etti..Düz gidecek..evet..aa park etti."
"Yalnız çok şık bir U oldu bu."
Bazen kendimi tutamıyorum penceresi açıksa önümden geçerken "sinyal ver sinyaaaaall" diye püskürüyorum.
Birgün ya çok yanlış bir tahminle inte pestili haline geleceğim.Ya da çemkirmeme sinirlenen asabi bir sürücü tarafından pataklanacağım.

Anma

Pazar günü istiklal marşıyla uyandım.Trt kapanışı uyku açılışı..Tabi ki biraz algılama problemi yaşadım.Sonra zınk etti bir anda beyin.Fırladım töreni izlemeye koştum.Neye dayanarak seçildiğini anlayamadım bir adet sunucu (asker) bir jandarmayı kürsüye çağırdı.Şiirine başladığı anda herşey normal gidiyordu.Derken garibimin bi anda sesi çatladı, fırladı, patladı birşeyler oldu.İlkokul müsamerelerine döndü bir anda olay.Şiirin duygusallaştırması gerektiği yerde beni aldı bir kahkaha.O anda törende değil de evde olduğum için şanslıydım sanırım.
Yanlış anlaşılmaya sebep vermek istemem.O bakımdan kendimi elimden geldiğince ifade etmeye çalışacağım.18 Mart gibi bizim için önemli günler kesinlikle anılmalı..törenler yapılmalı..hatırlanmalı ama bu törenlerin işleyişi birazcık değişmemeli mi?Ben kendimi bildim bileliyi geçtim artık büyüklerim de kendilerini bildi bileli hep aynı şekilde gelişen törenler bizi ne kadar yansıtıyor? Mutlaka uyulması gereken belirli protokoller vardır.Bilmediğim noktada burnumu sokmam konuya.Ama penceremden izlediğim manzara beni güldürdü inanın.Nasıl törenler ne gibi organizasyonlar yapılabilir şu an için hiçbir fikrim yok ama bu şekilde olmamalı sanki.Çoğunluğu bilemem ama beni yansıtan bir anma, saygı değil bu.

Mini Mini Mimler

Bloglar arası paslaşma, atıp tutma hareketi olan mimlemek bir devlet kuşu edasında ya da başımıza herhangi bir kuşun bıraktığı şans paketi(ürik asit ihtiva eden) havasında nahnulardan kalkıp buralara kadar şu yolu izleyip internetizmden şık bir çalımla bu noktaya kadar gelmiştir.
Blog kritizasyonu benim ne haddime diye hımflayarak bir nefeste saçmalamak elimden gelen.İnternetisti(namı diğer Özhan) tamamen tanıdığımda ne kendisinden ne de ürettiklerinden kolay uzaklaşamayacağımı farketmek için çok geçti.Zira kimi zaman insanı hayrete düşüren bir yaratıcılığı vardır.Samimiyeti vazgeçilmezdir.Tek dezavantajı yaratıcılığının sınırlarını zorlamakta üşengeçliğine yenik düşmesidir.
Şimdiye kadar kaç bloga günlerini ayırıp hunharca saldırılara maruz kaldığını ne ben ne de kendisi bilir.Bu saldırıların anlamını çözememiş olsam da gülmekten kendimi alamıyorum Özhan'cığım..Afedersin:)
Şu an ki henüz baltalanmamış(!:)!) hareketi olan internetizm özellikle temasıyla sevdiğim bloglar arasında.Blogunun sade görüntüsü ve içeriği gittikçe gün içindeki kapısını aşındırma sayımı arttırıyor.Sohbetlerinde düşünmeden, şuursuzca attığım kahkahalarla boğulmama sebep olan internetist bey hazretleri(kendisine böyle hitap edilmesinden hoşlanıyor) internetizm hareketinde süper kahraman tavrıyla nasıl hızla ciddiyet kostümünü giyebildiğini gösterdi bana..bize..Sevgiler..Öperim..Yeter..İnte kulun..
OoOOooo..Portakalı soydum..
Oyuncak bebekim söz sende..
Bir de pislik yapıyorum..Ne yapayım nazım geçiyor:) çekirge ..ehhehhe..
Ve son kurbanım freelancer ..
Mimleyiniz..

Evcil Fil

İzlenen bir filmin etkisinde kalınır muhakkak..Ben izlediğim belgesellerin de etkisinde kalıyormuşum.Şöyle bir anımla açıklayacağım şimdi bu durumu:İlkokul çağlarımdayken ailecek izlenen penguenleri anlatan bir belgeselden o kadar çok etkilenmiştim ki bir iki gün annem ve babamın başının etini yemiştim.Evde penguen besleme isteğimdi bu baş eti yeme sebebim.Babamın açıklamaları bana mantıklı gelmeye başladıktan sonra eylemlerime son vermiştim.Sonuçta tabi ki bir penguen sahibi olamadım ama ileriye dönük hayallerimde bu hala vardır.Bu istek demek ki bana hala gerçekleşebilir gibi geliyor ki bu hayali şu anda da yaşatıyorum.
İkinci belgesel sonrası heyecanım da hüsranla sonuçlanmıştı malesef.Fil belgeseli sonrasında da tuturmuştum yavru bir fil alıp beslemek konusunda.İki hafta kadar sürdüğünü hatırlıyorum bu durumun.Zavallı babacığımın bana binbir sebep sunduğunu hatırlıyorum.Bıkmadan evde fil bakımının imkansızlığını anlatmaya çalışmıştı bana.Fil hevesim de kursağımda kaldı böylelikle.Bu hayalim o yaşımda son buldu.Penguen hayalim gibi hala yaşamıyor.Olmaz ki evde fil ne işi var..Olur mu ki?..

16 lık Ucubeler

"My Super Sweet 16, en önemli doğum günü partilerine hazırlanan "teenager" ların sürprizlerle dolu hazırlık süreçlerinin perde arkasını, yaşanan tüm heyecan ve dramı ekrana getiriyor. Her bölümde farklı bir karakterin hazırlık sürecini izleyeceğimiz programda, hayatlarının en önemli tecrübelerinden biri için hazırlanan gençlere ailelerin cömertçe destek verdiğine tanık olacağız." şeklinde tanıtılmış Mtv Türkiye'de bu program.
Geçen gün izledim bu bizden milyonlarca ışık yılı uzakta olan programı.Popstarlar bile bana daha anlamlı geldi.16 sına girecek olan bütün çirkin kızların elbiselerinin yırtmacını az bulmalarından dolayı girdikleri ağlama krizlerini anlatan bir saçmalığın daniskası kendileri.Bu gösterimi de heyecanlı ve dramatik bulmuş Mtv.Dramatik evet ama bizim için dramatik.Ne bana ne de çevremdeki insanlara Cherokee'ler alınmadı.Asıl dramatik olan budur.Alınmaması değil tabi ki..Toplumumuzdaki %90 lık kısma yapılan bu tiye alma olayıdır.
Ailelerinin cömertçe destek olması..Evet..Gidin yaa..
Düğün tv var bir de.My süper sweet 16 in antidotu kendileri..